بررسی رابطه بین شیوه های فرزندپروری با باورهای فعالیت بدنی کودکان

هدف از این تحقیق بررسی رابطه بین شیوه¬های فرزند پروری با باورهای فعالیت¬بدنی دانش-آموزان ورزشکار دختر و پسر شهر تهران بوده است. جامعه آماری تحقیق کلیه دانش¬آموزان ورزشکار دختر و پسر مناطق 1-2-14-15 تهران بودند که بصورت تصادفی طبقه¬بندی شده انتخاب شدند. تعداد جامعه آماری 159000نفر بود که نمونه با استفاده از جدول مورگان 390 نفر (206 نفر پسر، 184 نفر دختر) بوده است. برای جمع¬آوری اطلاعات از پرسشنامه استاندارد دستیابی به هدف teosq دودا، نیکلز (1992) و درک شایستگی و درک ارزش اکلز (2005) برای ارزیابی میزان باورهای فعالیت جسمانی دانش¬آموزان ورزشکار و پرسشنامه استاندارد شیوه¬های فرزند پروری scqراتوند (2000) برای ارزیابی شیوه¬های فرزند پروری استفاده شد. یافته های این تحقیق نشان داد که بین شیوه¬های فرزند پروری با باورهای فعالیت بدنی کودکان (درک شایستگی، درک ارزش، خودمداری) دانش¬آموزان ورزشکار دختر و پسر رابطه وجود دارد. اثر اصلی جنسیت درباره کودکان معنی دار بود و همچنین خانوده هایی با سبک حمایتی بالا و چالشی بالا در درک شایستگی و درک ارزش نسبت به خانو اده هایی با دیگر سبکهای فرزند پروری بالاتر بودند.